DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2016.36 Fraza do cytowania: Zaręba I., Stelmaszewska J., Siemionow K., Kitlas P., Osińska M., Zaręba R., Drągowski P., Prokop I., Rysiak E. Jakość życia pacjentów ze stwierdzonym rakiem prostaty. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2016;4(49):453–457. DOI: https://doi.org/10.20883/ppnoz.2016.36 Rak gruczołu krokowego, zwany rakiem prostaty, jest najczęstszym, charakteryzującym się dużą śmiertelnością nowotworem narządu moczowo-płciowego u mężczyzn. Do czynników ryzyka zaliczane są wiek, obciążenie genetyczne, czynniki chemiczne oraz pochodzenie etniczne. W początkowej fazie choroby nowotwór stercza rozwija się bezobjawowo. W późniejszym okresie choroby wstępują głównie objawy niespecyficzne. Do podstawowych charakterystycznych objawów raka prostaty należą problemy związane z oddawaniem moczu i współżyciem. W diagnostyce raka gruczołu krokowego niezwykle ważną rolę odgrywa prowadzenie badań profilaktycznych, w których głównym testem jest oznaczenie stężenia PSA oraz w dalszej kolejności przeprowadzenie badania per rectum. W zależności od stopnia zaawansowania choroby w leczeniu raka stercza stosuje się: baczną obserwację, aktywny nadzór, prostatektomię radykalną, radioterapię radykalną, eksperymentalne miejscowe leczenie raka oraz leczenie hormonalne. Jakość życia pacjenta, postrzegana jako wielowymiarowy aspekt samopoczucia i funkcjonowania pacjenta, stanowi nieodzowny element szybkiej rekonwalescencji, ale przede wszystkim trudnej walki z chorobą. Pacjenci ze zdiagnozowanym rakiem prostaty borykają się często z licznymi problemami fizycznymi, umysłowymi i społecznymi, ale przede wszystkim psychicznymi. Obciążenie to związane jest ze ściśle krępującą dla pacjenta strefą problematyki układu moczowo-płciowego. Liczne obawy występujące podczas leczenia towarzyszą obniżeniu stanu emocjonalnego i popadaniu w depresję, przez co obniżona jest jakość życia pacjenta.
Słowa kluczowe: rak prostaty, jakość życia.
|
|