Efekty dogoterapii u dziecka z autyzmem – opis przypadku

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Magdalena Kobylińska, Ewa Gajewska

1 (42) 2015 s. 14–17
Kliknij aby wrócić do spisu treści
14_1_42_2015.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Kobylińska M., Gajewska E. Efekty dogoterapii u dziecka z autyzmem – opis przypadku. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2015;1(42):14–17.

Autyzm jest schorzeniem charakteryzującym się zaburzeniami rozwoju, którego etiologia nie jest poznana. Objawia się poprzez ograniczanie interakcji społecznych, zaburzenia komunikowania się oraz występowanie stereotypii ruchowych. Jest to tzw. triada autystyczna. Jedną z terapii proponowanych osobom z autyzmem jest dogoterapia. W pracy przedstawiono przypadek 6-letniego chłopca z rozpoznaniem autyzmu, który uczęszczał na zajęcia z psem. Dogoterapia skupiona była na poprawie komunikacji i kontaktów społecznych. Po sześciotygodniowej terapii zauważono poprawę związaną z mową czynną. Dodatkowo w obecności psa terapeutycznego dziecko przestało prezentować zachowania autystyczne, które jednak nadal obserwowane są w przedszkolu i w domu.

Słowa kluczowe: dogoterapia, autyzm, interakcje socjalne, rozwój mowy.



Copyright © 2006–2024 Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. Wszelkie prawa zastrzeżone