Fraza do cytowania: Jurczyk M.U., Chmaj-Wierzchowska K., Kasprzyk L. Bezpieczeństwo radiacyjne personelu medycznego w diagnostyce niepłodności kobiecej metodą histerosalpingografii. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2017;4(53):409–417. Wstęp. Hysterosalpingografia polega na podaniu środka cieniującego do jamy macicy i jajowodów za pomocą aparatu Schulzego lub cewnika z balonikiem uszczelniającym. Wykorzystując strumień wiązki promieniowania rentgenowskiego (X), skierowany w badaniu w obszar diagnozowany u pacjentki, możemy uzyskać obrazy diagnostyczne podlegające ocenie. Wiązka promieniowania i jej sposób podania mają decydujący wpływ na wielkość dawki promieniowania obciążającej badaną pacjentkę, a także na lekarza wykonującego badanie.
Cel. Celem pracy była ocena narażenia personelu medycznego obsługującego stanowisko w diagnostyce histerosalpingografii.
Materiał i metody. W pracy badawczej przeanalizowano w okresie 5 lat grupę lekarzy narażonych na promieniowanie jonizujące przy diagnozowaniu pacjentów techniką HSG w Pracowni Radiologii Ginekologiczno-Położniczego Szpitala Klinicznego w Poznaniu. Oceniono dawkę promieniowania u lekarza obsługującego stanowisko; zbadano obszar najbardziej eksponowany w trakcie diagnostyki.
Wyniki. W grupie 69 lekarzy przeanalizowano wielkości dawek równoważnych podanych na dłonie w trakcie jednego badania. Oceniono narażenie u poszczególnych lekarzy w okresie roku, a także w okresie 5 kolejnych lat.
Dyskusja. Wykazano, że sposób i technika dystrybucji dawki promieniowania X z aparatu diagnostycznego w badaniu HSG nie narażają lekarza obsługującego stanowisko z pacjentem. Promieniowanie ma poziom bezpieczny, nie przekracza poziomu narażenia określonego w procedurach roboczych i w przepisach dotyczących ochrony radiologicznej.
Słowa kluczowe: diagnostyka radiologiczna, dawka równoważna, narażenie na promieniowanie X.
|
|