Poziom lęku i depresji wśród pacjentów Oddziału Leczenia Otyłości

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Małgorzata Obara-Gołębiowska, Małgorzata Pietrzykowska, Andrzej Molisz, Katarzyna Nowicka-Sauer

2 (51) 2017 s. 191–195
Kliknij aby wrócić do spisu treści
191_2_51_2017.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Obara-Gołębiowska M., Pietrzykowska M., Molisz A., Nowicka-Sauer K. Poziom lęku i depresji wśród pacjentów Oddziału Leczenia Otyłości. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2017;2(51):191–195.

Wstęp. Otyłość wraz z zaburzeniami depresyjnymi są uznawane za jedne z najpowszechniejszych chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Współwystępowanie zaburzeń depresyjno-lękowych z otyłością utrudnia proces redukcji masy ciała. Cel. Cele pracy to ocena poziomu depresji i lęku oraz analiza związku badanych zmiennych ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz czynnikami socjodemograficznymi wśród pacjentów przebywających na Oddziale Leczenia Otyłości. Materiał. W badaniu wzięło udział 82 pacjentów (79,3% kobiet i 20,7% mężczyzn). Średni wiek wyniósł 51,7 roku (SD = 12,2; zakres: 24–69 lat). Średni wskaźnik masy ciała (BMI) wyniósł 35,6 (SD = 5,53; zakres: 25–54,4). Metody. W badaniu zastosowano Szpitalną Skalę Lęku i Depresji (ang. Hospital Anxiety and Depression Scale – HADS). Wyniki. W badanej grupie pacjentów 67,1% (55) osób uzyskało liczbę punktów wskazującą na podwyższony poziom lęku i/lub depresji. Podwyższony poziom lęku zaobserwowano u 41,5% badanych (34 osoby), u 15 osób (18,3%) zanotowano poziom lęku na poziomie patologicznym. Podwyższony poziom depresji zanotowano wśród 25,6% (21 osób), patologiczne nasilenie objawów depresyjnych wystąpiło u 11% badanych (9 osób). Wśród 9 osób z patologicznym poziomem depresji 7 badanych (77,8%) wykazało także patologiczny poziom lęku. Nie zanotowano istotnego statystycznie związku pomiędzy poziomem depresji i lęku a wartością wskaźnika BMI, wiekiem, płcią, wykształceniem oraz stanem cywilnym badanych. Wnioski. 1. Podwyższone wskaźniki depresji lub/i lęku okazały się powszechne w grupie badanych pacjentów z nadwagą i otyłością. 2. Poziom depresji i lęku w badanej grupie nie był uwarunkowany zmiennymi socjodemograficznymi ani wskaźnikiem BMI. 3. Diagnoza oraz pomoc psychologiczna, a w niektórych przypadkach także interwencja psychiatryczna powinny być istotnymi elementami wspomagającymi leczenie nadwagi i otyłości.

Słowa kluczowe: nadwaga, otyłość, lęk, depresja, Szpitalna Skala Lęku i Depresji.



Copyright © 2006–2024 Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. Wszelkie prawa zastrzeżone